مقایسه تأثیر آموزش حضوری و غیر حضوری مهارت های مطالعه بر راهبردهای مطالعه و رضایتمندی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی کرمان

زمینه و هدف: عدم رعایت اصول مطالعه موجب پایین آمدن سطح کارایی، تضعیف روحیه، کاهش اعتماد به نفس، خستگی و دل زدگی می شود. مطالعه مؤثر مانند هر کار دیگری نیاز به یادگیری مهارت های ویژه ای دارد. با توجه به اهمیت شناخت تأثیر مداخلات آموزشی بر عملکرد دانشجویان، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر آموزش حضوری و غیر حضوری مهارت های مطالعه بر راهبردهای مطالعه و رضایتمندی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع مداخله ای بود که بر روی 80 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی جدیدالورود سال 1392 دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. اطلاعات در دو نوبت قبل و بعد از آموزش با استفاده از پرسش نامه جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون های independent t و paired t در نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اطلاعات به صورت جداول توصیفی و شاخص های مرکزی و پراکندگی بیان گردید. یافته ها: بین میانگین نمرات مهارت مطالعه و رضایتمندی در هر دو گروه الکترونیک (غیر حضوری) و کارگاهی (حضوری) بعد از آموزش، تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (001/0 > p) و گروه الکترونیک نمرات بهتری نسبت به گروه کارگاهی کسب کردند. همچنین، زیرحیطه های مطالعه بعد از انجام مداخله آموزشی در گروه الکترونیک نسبت به گروه کارگاهی به طور معنی داری افزایش یافت (001/0 > p). نتیجه گیری: اگرچه هر دو نوع آموزش موجب ارتقای مهارت های یادگیری فراگیران می شود، اما نتایج مطالعه بیان کننده تأثیر بیشتر و معنی دار آموزش الکترونیک در ارتقای راهبردهای مطالعه دانشجویان بود. همچنین، نتایج نشان داد که شرکت در دوره آموزش مهارت های مطالعه و یادگیری، بر رضایتمندی دانشجویان تأثیر مثبتی دارد. بنابراین توصیه می شود، با توجه به گرایش دانشجویان به ابزارها و تسهیلات الکترونیکی، آموزش الکترونیک به صورت تلفیقی در آموزش و آماده سازی دانشجویان جدیدالورود برای دانشگاه استفاده شود.